วัน

คำอ่าน

เป็นคำอ่านของวรรณ

เป็นคำอ่านของวัณ

วัน หมายถึง?

พจนานุกรมไทย วัน หมายถึง:

  1. น. ระยะเวลา ๒๔ ชั่วโมง ตั้งแต่ยํ่ารุ่งถึงยํ่ารุ่ง หรือตั้งแต่เที่ยงคืนถึงเที่ยงคืน เช่น วันเฉลิมพระชนมพรรษาหยุดราชการ ๑ วัน, ระยะเวลา ๑๒ ชั่วโมง ตั้งแต่ย่ำรุ่งถึงย่ำค่ำ เรียกว่า กลางวัน, มักเรียกสั้น ๆ ว่า วัน, ระยะเวลา ๑๒ ชั่วโมง ตั้งแต่ย่ำค่ำถึงย่ำรุ่ง เรียกว่า กลางคืน, มักเรียกสั้น ๆ ว่า คืน, เช่น เขาไปสัมมนาที่พัทยา ๒ วัน ๑ คืน, ช่วงเวลากลางวัน เช่น เช้าขึ้นมาก็รีบไปทำงานทุกวัน; (กฎ) เวลาทําการตามที่ได้กําหนดขึ้นโดยกฎหมาย คําสั่งศาล หรือระเบียบข้อบังคับ หรือเวลาทําการตามปรกติของกิจการนั้นแล้วแต่กรณี (ใช้ในทางคดีความ ในทางราชการ หรือทางธุรกิจการค้าและการอุตสาหกรรม).

  2. น. ป่าไม้, ดง, เช่น อัมพวัน คือ ป่ามะม่วง. (ป. วน).

  3. น. แมลงวัน. (ดู แมลงวัน).

วัน ภาษาอังกฤษคือ?

EN-TH Dictionary วัน ภาษาอังกฤษคือ:

  1. day

  2. diem

 ภาพประกอบวัน

  • วัน เป็นคำอ่านของคำไหน?, คำในภาษาไทย วัน อ่านว่า วรรณ
  • วัน เป็นคำอ่านของคำไหน?, คำในภาษาไทย วัน อ่านว่า วัณ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน