บัน

คำอ่าน

เป็นคำอ่านของบรรพ์

เป็นคำอ่านของบรรณ

เป็นคำอ่านของบรรณ-

บัน หมายถึง?

พจนานุกรมไทย บัน หมายถึง:

  1. ก. ผัน, ผิน.

  2. ก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. (ดึกดําบรรพ์).

  3. น. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน).

 ภาพประกอบบัน

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน