กันคำอ่านเป็นคำอ่านของกรรณเป็นคำอ่านของกรรม์เป็นคำอ่านของกรรเป็นคำอ่านของกรร-เป็นคำอ่านของกัลป์เป็นคำอ่านของกัณฑ์เป็นคำอ่านของกรรฐ์กัน หมายถึง?พจนานุกรมไทย กัน หมายถึง:ก. กีดขวางไว้ไม่ให้เข้ามาหรือออกไป หรือไม่ให้เกิดมีขึ้น เช่น กันฝน กันสนิม กันภัย, แยกไว้ เช่น กันเงินไว้ ๕๐๐ บาทเพื่อจ่ายในสิ่งที่จําเป็น กันเอาไว้เป็นพยาน. น. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่ป้องกันและล้อมทัพ, ช้างดั้ง ก็เรียก, เรียกเรือซึ่งกำหนดให้เข้ากระบวนเสด็จทางชลมารค ทำหน้าที่ถวายอารักขา มีหลายลำ ตั้งเป็นแถวขนาบกระบวนเรือพระที่นั่งทั้ง ๒ ข้าง และกันอยู่ท้ายกระบวนระหว่างเรือของเจ้านายที่ตามเสด็จ ว่า เรือกัน.ก. โกนให้เป็นเขตเสมอ เช่น กันคิ้ว กันคอ กันหน้า. (ข. กาล่).(ปาก) ส. คําใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทํานองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.ว. คําประกอบท้ายกริยาของผู้กระทําตั้งแต่ ๒ คนขึ้นไป แสดงการกระทําร่วมกัน อย่างเดียวกัน หรือต่อกัน เช่น คิดกัน หารือกัน.ดูทั้งหมดกัน ภาษาอังกฤษคือ?EN-TH Dictionary กัน ภาษาอังกฤษคือ:separatekeep outtogethershaveone anotherดูทั้งหมด ภาพประกอบกัน คำในภาษาไทยที่คล้ายกันกฐินกฐินทานกตัญชลีกตเวทิตากถามรรคเทศนากรกฎาคมกรกฏาคมกรณียกิจกรมธรรม์กรมพระกรรณ-กำเนิด
